خبرگزاری فارس-دکتر یدالله جوانی

طی یک دهه اخیر، نظام جمهوری اسلامی ایران، پافشاری و ایستادگی خاص و ویژه‌ای را بر روی حقوق هسته‌ای ملت ایران داشته است. این ایستادگی از آن جهت اهمیت دارد که غرب، مصمم بود از هسته‌ای شدن کشور ایران جلوگیری کرده و به هر قیمت نگذارد ملت ایران به چرخه سوخت دسترسی پیدا کند. در مسیر ایستادگی در برابر زیاده‌خواهی قدرت‌های سلطه‌گر، ملت ایران با مسئولان نظام همراه بود و در راهپیمایی‌های مختلف و از دیگر راه‌ها، با شعار «انرژی هسته‌ای حق مسلم ماست»، موضوع هسته‌ای را به یک مطالبه‌ای ملی تبدیل نمود. نتیجه پافشاری و ایستادگی نظام و مردم بر روی حقوق هسته‌ای، تبدیل ایران به یک کشور هسته‌ای شد.

اما در نقطه مقابل مخالفین هسته‌ای شدن ایران، از ابزارهای مختلف و از جمله تحریم‌های گسترده و سنگین اقتصادی بر علیه ملت ایران استفاده کرده، تا مانع تداوم فعالیت‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی گردند.

تحریم‌کنندگان و به ویژه آمریکایی‌ها، از این تحریم‌ها با عنوان «تحریم‌های فلج‌کننده» یاد کرده و اینگونه می‌پنداشتند که با تشدید تحریم‌ها و فشار بر اقتصاد ایران، مردم ناراضی شده و در نهایت جمهوری اسلامی برای حفظ پشتوانه‌های مردمی خود، چاره‌ای جز، تجدید نظر در سیاست‌های هسته‌ای‌اش نخواهد داشت. با پدیدار شدن آثار تحریم‌ها در اقتصاد ایران، اکنون کسانی زمزمه می‌کنند و به دنبال القاء شبهات و سوالاتی در جامعه هستند تا سیاست‌های نظام در موضوع هسته‌ای را با چالش مواجه سازند. سوالات و شبهاتی از قبیل:

1-آیا موضوع هسته‌ای، ارزش آن را دارد که مردم به خاطر آن، چنین سختی‌ها و فشارهایی را تحمل کنند؟

2-آیا بهتر نبود به جای سرمایه‌گذاری در موضوع هسته‌ای که فشارهای غرب را به همراه داشت و مشکلاتی را برای کشور و مردم پدید آورد، بر روی دیگر دانش‌ها و بخش‌های دیگر سرمایه‌گذاری می‌کردیم؟

3-آیا فقط «انرژی هسته‌ای» حق ملت ایران است و ملت ایران حقوق دیگری ندارد؟

4-اگر در این 10 سال گذشته، فعالیت‌های هسته‌ای را با توجه به فشارهای غرب کنار می‌گذاشتیم، آیا الان کشور پیشرفته‌تری نداشتیم؟

برای پاسخ به این سوالات و دیگر سوالات مشابه، باید به یک سوال اصلی پاسخ داد و آن عبارت است از: «علت اصلی مخالفت غرب با فعالیت هسته‌ای ایران چیست؟» آیا غرب در مخالفت با فعالیت‌های هسته‌ای ایران، آنگونه که بیان می‌دارد نگران دست‌یابی جمهوری اسلامی به سلاح هسته‌ای می‌باشد؟ آیا غربی‌ها از رهگذر دست‌یابی ملت ایران به بمب اتمی، نگرانی امنیت منطقه و جهان هستند؟ هیچ کارشناس و صاحب‌نظر با انصافی، اینگونه از فعالیت‌های هسته‌‌ای ایران ارزیابی ندارد. ایران از یک طرف عضو آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای می‌باشد و فعالیت‌های هسته‌ای آن تحت شدیدترین بازرسی‌های این نهاد بین‌المللی بوده و از طرف دیگر، مقام معظم رهبری به عنوان یک فقیه و صاحب حکم و فتوا، تولید، نگهداری و به کارگیری سلاح‌های هسته‌ای را با صراحت و تاکیدهای خاص، حرام می‌دانند. بنابر این غربی‌ها و به ویژه آمریکایی‌ها، در موضوع هسته‌ای ایران، به «دروغ» خود را نگران امنیت منطقه و جهان معرفی کرده و با فشارها و تحریم‌ها، می‌گویند،‌نخواهیم گذاشت جمهوری اسلامی، به سلاح هسته‌ای دسترسی پیدا کند!

صدها دلیل و نشانه وجود دارد که غرب و به ویژه نظام سلطه با محوریت آمریکا، نگران پیشرفت‌های ملت ایران در حوزه‌های گوناگون هستند. آنان نگرانند ایران اسلامی با پیشرفت‌های خود، به یک رقیب راهبردی برای آنان در حوزه علوم و فنون نوین تبدیل شده و از این جهت، الگوی دیگر ملل مسلمان و غیر‌ مسلمان عقب نگه داشته شده از سوی نظام سلطه در یکصد سال اخیر گردد. آری، کشورهای صنعتی و پیشرفته غربی بر اساس مدل لیبرال دموکراسی، نگران آشکار شدن توانایی‌ها، قابلیت و ظرفیت‌های نظام مردم سالاری دینی ایران در مسیر تمدن‌سازی نوین اسلامی هستند. آنان به خوبی دریافته‌اند که با پی‌ریزی تمدن نوین اسلامی، تمدن غرب به دلیل اشکالات مبنایی و اساسی‌اش، افول خواهد کرد. بنابر این، غرب مصمم بود تا از پیشرفت ایران، با بهانه کردن فعالیت‌های هسته‌‌ای جمهوری اسلامی ایران جلوگیری نماید. آنها، فعالیت‌های هسته‌ای ایران را غیرصلح‌آمیز معرفی کرده تا بتوانند فشارها و تحریم‌هایی را بر ملت ایران تحمیل کنند. بدیهی است که اگر در این مسیر جمهوری اسلامی عقب‌نشینی می‌کرد و از خود ضعف و ناتوانی نشان می‌داد، آنها با بهانه‌گیری‌های دیگری چون حقوق بشر، تروریسم و ... فشارهای خود را شدت می‌بخشیدند تا بتوانند، ملت ایران را تسلیم خود کرده و از حرکت بازدارند. بنابر این، دفاع از حقوق هسته‌ای، دفاع از پیشرفت ایران است. پیشرفت حق ملت ایران است و تمامی حقوق ملت ایران با پیشرفت در تمامی حوزه‌ها تامین خواهد شد. اکنون ایران در حال پیشرفت است و نتیجه تداوم ایستادگی ملت ایران در برابر فشارها، چیزی جز عقب‌نشینی غرب نخواهد بود.

انتهای پیام/