به گزارش خبرگزاری فارس، «استفان والت» در مجله آمریکایی «فارین پالسی» نوشت: یکی از احمقانه‌ترین مسائلی که رهبران آمریکا در یکسال گذشته یا بیشتر انجام داده‌اند این است که رسماً سیاست «مهار» یا «بازدارندگی» در قبال ایران را رد کرده‌اند و «باراک اوباما» چند ماه پیش، «جو بایدن» معاون خود را فرستاد تا به «آیپک» اعلام کند که درباره برنامه هسته‌ای ایران «بلوف» نمی‌زند و همه گزینه‌ها در قبال ایران بر روی میز قرار دارد.

فارین‌پالسی ادامه داد که ظاهراً هدف چنین اظهارت اوباما این است که ایران را متقاعد کند آمریکا نمی‌تواند ایران با تسلیحات هسته‌ای را تحمل کند و بهتر است که تلاش نکند یک بمب بسازد. چنین لفاظی‌هایی شاید به عنوان یک تاکتیک مذاکره به نظر برسد اما به ندرت کارساز می‌شود.

این مجله آمریکایی ادامه داد که اظهارات اوباما به گونه است که به شما دقیقاً نمی‌گوید در شرایطی که ایران از آستانه برنامه تسلیحات هسته‌ای عبور کند، چه می‌توانید بکنید. برای درک این مطلب، فرضیه‌ زیر را در نظر بگیرید:

فرض کنید که اطلاعات آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و همچنین تمامی سازمان‌های اطلاعات آمریکا درباره برنامه هسته‌ای تهران اشتباه باشد و ایران کاملاً برنامه تسلیحات هسته‌ای محرمانه‌ای داشته باشد. همچنین فرض کنید که هفته آینده یک روز صبح از خواب بیدار شویم و متوجه شویم که ایران با موفقیت یک بمب هسته‌ای را آزمایش کرده است و سپس فرض کنید که ایران اطلاعات بیشتری در اختیار ما قرار دهد که این اطلاعات نشان دهد که بمب‌های هسته‌ای بیشتری تولید کرده‌ است و ما هیچ‌گونه ایده‌ای از محلی که این بمب ها مخفی شده‌اند، در اختیار نداریم، به طور خلاصه، فرض کنید که تمامی این بدترین ترس ها به واقعیت تبدیل شود و جمهوری اسلامی ایران یک شبه به یک کشور تسلیحاتی تبدیل شود.

فارین‌پالسی سپس با مطرح کردن این فرضیه ادامه داد: جهان در این شرایط چگونه خواهد شد؟ آیا اوباما و یا هر فرد دیگری در جهان به سرعت دستور یک جنگ پیشگیرانه را صادر می‌کنند؟ نه اینطور نیست، زیرا مطمئن نیستند که ایران راهی برای استفاده از بمب در خاک آمریکا یا علیه دیگر همپیمانان نزدیک آمریکا پیدا نمی‌کند. آیا اوباما فوراً دستور محاصره می‌دهد یا تهدید به حمله می‌کند تا ایران را متقاعد کند تا داوطلبانه سلاح‌های خود را کنار بگذارد؟ احتمال آن بسیار کم است زیرا ما نمی‌توانیم به اندازه کافی به آنها فشار آوریم تا آنها را مجبور به مصالحه کنیم. آیا آمریکا تصمیم می‌گیرد تا همپیمانان منطقه‌ای خود را ترک کند و به ایران اجازه دهد که خلیج فارس را تحت تسلط بگیرد؟ به طور قطع اینطور نیست و این به همان دلایلی است که آمریکا در زمانیکه جماهیر شوری در سال 1949 یک بمب را آزمایش کرد، ناتو را رها نکرد و همچنین ژاپن و کره جنوبی را زمانیکه چین و کره شمالی آزمایشات تسلیحات هسته‌ای انجام دادند، رها نکرد.

بر اساس این گزارش، اگر ایران از آستانه تسلیحاتی شدن عبور کند، آمریکا همان کاری را می‌کند که زمانیکه یکی از دشمنانش هسته‌ای شدند، انجام داده. در واقع آمریکا از سیاست مهار و بازدارندگی استفاده می‌کند. ما چتر هسته‌ای خود را بر همپیمانان کلیدی منطقه‌ای خود می‌گسترانیم و پیام‌های روشن و صریحی به تهران در خصوص پیامدهای هولناک استفاده از زرادخانه‌های جدید این کشور توسط کشورها یا افراد دیگر می‌دهیم.

این مجله آمریکایی ادامه داده است که دسترسی پیدا کردن به یک بمب، ایران را به یک ابرقدرت جهانی تبدیل نمی‌کند و به طور قطع به این کشور اجازه نمی‌دهد که همسایگانش را تهدید کند یا یک جنگ پیروزمندانه برای خود را آغاز کند.

این مجله آمریکایی در پایان افزود: این شرایط ایده‌آل نخواهد بود و این دلیل آن است که من به آن دیپلماسی هوشمندی علاقه دارم که انگیزه ایران برای دستیابی به یک بازدارنده را کاهش دهد. دلایل خوبی وجود دارد که ایران ترجیح می‌دهد در بخش امن برنامه هسته‌ای بماند و راههای روشنی وجود دارد که آمریکا می‌تواند گزینه‌های خود را جذاب‌تر کند، مثل اینکه تهدید تغییر نظام را از میز مذاکرات حذف کند اما اعلام اینکه آمریکا هرگز از مهار یا بازدارندگی استفاده نمی‌کند، موثق و معتبر نیست زیرا این گزینه‌ها هر زمان که لازم باشد، مورد استفاده قرار می‌گیرد و بسیار بیشتر از دیگر جایگزین‌ها موثر است به همین منظور آمریکا در این زمینه که هرگز از بازدارنده و مهار استفاده نمی‌کند، بلوف می‌زند.

انتهای پیام/ص