آمریکا، خشونت، جنگ داخلی یا انقلاب؛ تظاهرات ضد رانت در سئول؛ تراکم فروشی شهرداری مثل خون‌فروشی است؛ تور مجرمان در آرایشگاه‌ها؛ شرکای خارجی بابک زنجانی در تهران و جنگ فیکس شدن؛ از جمله عناوین صفحه اول روزنامه‌های امروز کشورند.

تعدادی از همکاران و چهره‌هایی که از نزدیکی خبرنگار مدافع حرم، شهید محسن خزایی را می‌شناختند، پس از شهادت وی خاطراتتشان را بازگو کردند.

ابراز وحشت برخی مدعیان اصلاحات از پیروزی ترامپ، آگاهانه یا ناخودآگاه - و انشاءالله ناخودآگاه - برای آمریکا یعنی دشمن تابلودار ایران اسلامی، پیام ضعف و زبونی می‌فرستد و جمهوری اسلامی ایران را در مقابل زورگویی‌ها و باج‌خواهی‌های حریف، ناتوان و ترسو معرفی می‌کند!

استاد دانشگاه تهران معتقد است: ترامپ بیشترین انعطاف را نسبت به برجام نشان خواهد داد، او نه تنها برجام را آتش نخواهد زد بلکه پرونده برجام را در جایی امن در کاخ سفید قرار خواهد داد.

قربانیان قمارخانه آنلاین پوکر جوانانی هستند که در غیاب نظارت و اقدامات جدی، روزانه دهها و صدها میلیارد تومان به گردانندگان سایت‌ها، ‌کانال‌های تلگرامی و صفحات اینستاگرامی این بازی‌ها می‌بازند.

اگرچه روحانی از بستن دهان منتقدین به خدا پناه برد ولی در عمل و در محضر قوه قضائیه، دست به عریضه نویسی برد و شکایت از این رسانه و آن منتقد را نزد هر کسی بازگو کرد تا هرآنچه در توان دارد، برای شکستن قلم‌های آزاد به کار برد.

نرگس آبیار گفت: واقعا «نفس» شبیه هیچ فیلم دیگری در جشنواره سال گذشته فیلم فجر نبود و من خیلی راه خودم را رفتم؛ نه ادای اصغر فرهادی را درآوردم و نه در فیلمم خیانت وجود داشت.

بدعهدی‌های دوره اوباما و عدم اجرای تعهدات آمریکایی که ایران را از کمترین دستاوردهای مالی و بانکی محروم می‌کرد، در دوره جدید ترامپ، کاملاً منتفی می‌شود و موج جدیدی از سخت‌گیری، فشار و تحریم و شاید ماجراجویی‌های امنیتی و نظامی در دستور کار دولت ترامپ قرار می‌گیرد.

آنان که جز برجام هیچ دستاورد دیگری ندارند، طبیعی است برای حفظ این دستاورد ناچیزشان، روی پیروزی شخصی سرمایه‌گذاری کنند که در میان تمام مشخصات وحشتناکی که دارد مشخصه «هوادار برجام بودن» را هم داشته باشد، حتی اگر آن فرد مادر داعش باشد.

اگر انتخابات آمریکا را شورش عوام علیه واشنگتن بخوانیم گزاف نگفته‌ایم. کسی که رای آورده در واقع ترامپ نیست، گزینه «نه به کلینتون» است که رای آورده است.

طی عمر دولت به رغم شعارهای بسیار، توجه به درون‌زا بودن به عنوان استراتژی نظام اقتصادی در قالب سیاست‌های ابلاغی اقتصاد مقاومتی به حاشیه رانده شد و اکنون نیز ترس ترامپی هر آن می‌تواند همه دستاوردهای مبتنی بر استراتژی تمرکز بیش از حد بر مذاکره با 1+5 را بر باد دهد.

«چالش اصلی» و «پیچیدگی» روابط با اتحادیه اروپا برمی‌گردد به مواضع مداخله جویانه اتحادیه اروپا و تحقیر دولت و ملت ایران و احیای نوع پیشرفته‌ای از کاپیتولاسیون!

شرایط نابسامان داخلی آمریکا در 8 سال گذشته، موجب شد مردم ناامید این کشور تابلوی ایست را به قطار فرسوده دموکرات‌ها نشان دهند.

برخی با کوته‌فکری مدعی شدند آنچه میان ایران و آمریکا و عربستان فاصله انداخته، مجموعه‌ای از «سوءتفاهم‌ها» است که با روی کار آمدن عده‌ای دیپلمات مسلط به زبان و ادبیات «روابط بین‌الملل» بسادگی و در کمتر از 100 روز با توافقنامه‌های آبکی حل‌وفصل خواهد شد.